భర్తల మార్పిడి – భాగం 38

…‘… బొడ్డు వెతుకులాటపేరుతో చీరకుచ్చెళ్లు లాగీగలరీ ఈ కుఱ్ఱ నాయాళ్ళు…’ అనిపించిందిద్దరికీ ‘…ఈ వ్యవహారాన్ని మన మొగుళ్ళతోబాటు ఇందాకే పరిచయమైన నాయర్లు, షెట్టీలు కూడా చూశేస్తారేమోనే సంధ్యా!…అప్రదిష్ట…’ అంటూ తన నడుంని చుట్టేసిన వేళ్లని విడదీయడానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ… అది చెప్పిందీ నిజమే!…అనుకుంటూ…నేనూ ఆ ప్రయత్నం చేస్తూనే మా వాళ్ల టేబుల్ వైపు చూశాను…తుమ్మెదగాడి తల్లి తప్ప మిగిలిన అందరూ మొబైల్స్ లో మాట్లాడుతూ హాల్ చివర పచార్లు చేస్తున్నారు…ఆవిడా మావైపు చూడటంలేదు…వెంటనే నా బుర్రలో ఓ ఆలోచన మెరిసింది… ‘…ఈ కుఱ్ఱగాళ్లు ఎలాగూ వదలరమ్మా! ….అంచేత రచ్చ చేసుకోకుండా వాళ్ళ ముచ్చట తీరిస్తేపోలా!…ఓ ఆర నిముషం పని…’ అంటూ నా నడుం మీదున్న వేళ్లల్లో ఓదాన్ని నా బొడ్డు లోకి దోపేసుకుని…‘…ఊ!…తొందరగా కానీ!!…’ అని వాడితో అంటూ వకుళకి కన్ను గీటాను…అదీ ఓ చిరునవ్వు విసిరి… పెనుగులాట మానేసి తన నడుంని పెనవేసిన వేళ్లల్లో ఒకదాన్ని తన బొడ్లోకి దోపుకుంది…

…ఓ రెండు నిముషాలు గడిచిపోయాయి…కుఱ్ఱగాళ్ళు బొడ్లో వేళ్లని మార్చి,మార్చి తిప్పేస్తున్నారే తప్ప విదిలే సూచనలు కనిపించలేదు… నా పూరెమ్మలు చెమ్మబారడం మొదలైంది…. వకుళ వైపు చూశాను…ఓరకంటితో!…దాని పరిస్థితీ అలాగే ఉందేమో!…అరమోడ్పుగా కళ్లు మూసుకుని ఉందది…‘..ఏయ్ .వకూ!…చెమ్మగిల్లిపోతున్నానే!…మరికాసేపిలాగే ఉంటే…అక్కడ ఊరే…ఊట…ని… దేనికి ఒత్తుకోనే తల్లీ!!..చెప్పవేం!!!…’ అని రెట్టించాను…‘…సిగ్గులేకపోతేసరి!…ఇప్పుడడుగుతావా!?…మగాడు చెయ్యట్టుకుంటే చెమ్మగిల్లిపోయే మనకి…ఇలాంటివి…పనికిరావమ్మా!.. పెట్టీ కోట్లు వేసుకుందాం!!… అని చిలక్కి చెప్పినట్లు చెప్తే విన్నావా!?…మనం చీరల్లోపల ఏమీ వేసుకోలేదనే భ్రమ కలిగిద్దాం మగ పశువులకి…అంటూ నాచేత కూడా ఈ చర్మపు రంగు ఎక్స్ స్ట్రా లాంగ్ పేంటీ తొడిగించావ్…అనుభవించు…’ అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది వకుళ… …ఇలా లాభం లేదని …కుఱ్ఱగాడి కుడి చేయట్టుకుని…దాన్ని సుతారంగా నిమురుతూ, నెమ్మదిగా నా కుడి పిర్ర మీదికి జార్చాను…మందు పని చేసింది…వాడు తన ఎడం చేతిని కూడా నా పిర్రలమీదికి జార్చి, పారవశ్యంగా వాటిని ఒత్తడం మొదలెట్టాడు…వాడికి వీలుగా… ఒకదానితర్వాత మరొకటి వాడి మొహం ముందుండేట్లుగా పిర్రల్ని తిప్పుతూ, గర్వంగా వకుళ వైపు చూశాను…దానికి చిర్రెత్తినట్లుంది…రెండు చేతుల్నీ వెనక్కి పోనిచ్చి…కుఱ్ఱగాడి తలనట్టుకుని తన పిరుదులకదుముకుంది…దాంతో వాడూ కుదేలైపోయి…వాటికి మొహాన్ని రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు…ఒక్క ఊపుతో వాళ్ల మొహాల్ని వెనక్కి తోసి…చెకచెకా మా టేబుల్ ని చేరుకున్నాం…

‘…రండి!….’ అని పలకరించింది…మా టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న మిళింద్ తల్లి …‘…ఏరీ వాళ్ళూ! ’ అంటూ కూర్చున్నాం…వాళ్లకీ, ఈ టేబుల్ కీ మేమే హక్కుదారులంసుమా!… అన్న ఫీలింగ్ మొహాల్లో చూపిస్తూ …ఆవిడదేం పట్టించుకోకుండా ‘… అబ్బ!…ఏం సౌందర్యం!…ఏం హొయలు మీది!…వారూ ,వీరూ అని తేడాలు చూపించకుండా అందరికీ మీ అందాల అమృతం పంచిన జగన్మోహినిలా ఉన్నారు మిసెస్ గూటం మీరు!…వికాస్ కి పెర్ఫెక్ట్ మేచ్ !…’ అందావిడ వకుళ వైపు చూస్తూ… నోట మాట పెకలక నావైపు వేలుచూపిస్తూ ఉండిపోయిందది …మీరేం తక్కువ కాదులేండి మిసెస్ మెహ్రా …ముఖ్యంగా…మీ… అవి! పొర్లిపోతూన్న కామభాండాలు కావూ!…పిచ్చెక్కించేశారు హాల్లో మగాళ్లకి!…’ అందావిడ నా స్థనాల వైపు మగాడిలా కసిగా చూస్తూ…

….ఏమనాలో తోచక ‘…మన మొగుళ్ళు అనుకున్నంతపనీ చేశారే వకూ!…’ అని దాని వైపు వాలి చెవిలో గొణుగుతూంటే నా గుబ్బల బింకాలు మరింత స్పష్టంగా కనిపించాయేమో! …‘…మగతనం మూర్తీభవించిన మధు చేతుల్లో పడిన తర్వాత కూడా ఇంత బిగువుతో ఉన్నాయంటే, మీ జీన్స్ కి జోహార్లు చెప్పాల్సిందే!…’ అందావిడ మరింత రెచ్చిపోయి… ‘…మీ…ఆ… సంపద మాఇద్దరికన్నా ఎక్కువేలేండి…ఓ అడుగు మేరకి ముందుకు పొడుచుకొచ్చిన …ఆ పొంగుల్తో… మధుపాలు తేనెలు జుర్రుకోడానికి వీలుగా…రేకులు పరుచుకున్న…ఎవర్ వెట్…ముదురు గులాబీలా ఉన్నారు.ఇప్పటిదాకా మధులాంటి మగాడి చేతుల్లో పడలేదేమో అవి!…అన్నాను …కొంచెం ఘాటుగా!… ‘…కోపం వచ్చిందా!…ఇవాళ మాకో స్పెషల్ డే కాకపోయుంటే… నేనూ ఆ ముచ్చటా తీర్చుకునే దాన్నే!…దిలీప్ పుణ్యమా అని …నేనూ మీలాగే మడికట్టుకుని కూర్చున్నదాన్నేం కాదులేండి!…’ అందావిడ…నన్నూ ,వకుళనీ గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూ! …కాసేపు అవాక్కు ఐపోయాం మేమిద్దరం…‘…అంత తెలిసి పోయేట్టు ప్రవర్తిస్తున్నావేంటే!…’ అని గొణిగింది వకుళ…‘…ఏం చెప్పగలం?…’ అన్నాను తలొంచుకుని… ఓ రెండు క్షణాల మౌనం తర్వాత ఆవిడ మళ్ళీ మొదలెట్టింది…‘… నే చెప్పేది మీ కర్థం కావాలంటే నా గురించి ఓ రెండు మాటలు చెప్పుకోవ్చాలి……నేను రాధా షెట్టి…సెంట్రల్ రెవెన్యూ సర్వీసెస్…’ అని మా మొహాలవైపు చూసింది…‘..నేను వకుళ, ఇది సంధ్య…కాలేజ్ ఫాకల్టీలం…’ అని ఊరుకున్నాం…ఏం కళనుందో ఇంకేం వివరాలడక్కుండా …‘…చిన్నతనం నుంచీ …‘…వీటి…’ గ్రోత్ ఎక్కువే నాకు!…చచ్చేంత ఇబ్బంది అయ్యేది … దాచుకోడానికి… ’ అంటూ కొబ్బరిబోండాల్లాంటి తన గుబ్బల వైపు కనురెప్ప లార్పికంటిన్యూ చేసిందావిడ…

‘…అందుకోసమేనేమో! ఎప్పూడూ మావాళ్ళు ఓ ఆయాని నాకు తోడుగా ఉంచి, పధ్నాలుగేళ్ళకే పెళ్ళి చేశేశారు…అప్పటికి దిలీప్…అదే … మిళింద్ వాళ్ల నాన్న …ఇంజనీరింగ్ సెకండ్ ఇయర్ లో ఉన్నాడు…మరో రెండేళ్లల్లో మాకు శోభనం…మరో రెండు సంవత్సరాల్లో మిళింద్ పుట్టుకొచ్చాడు… దిలీప్ ఆర్మీ ఆఫీసర్ కావడంతో అప్పుడప్పుడు తన తోటి ఆఫీసర్స్ తో డాన్సులు తప్పేవి కావు… ఓ రెండు మూడు సార్లు ‘…గీత…’ ని కూడా దాటాను…అదీ తన ప్రోత్సాహంతోనే !…’ అంది…ఆ ఙ్ఞాపకాల మత్తుతో ఆవిడ పెదాలమీద ఓ అందమైన చిరునవ్వు మెరిసింది…

.. ఇంతలో ఆవిడ మొహం మీద కమ్మిన విషాదపు ఛాయల్ని దాచుకుంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టింది…‘…మరో రెండేళ్ళ తర్వాత తను యుధ్ధంలో చనిపోవడం…అప్పటికే సెంట్రల్ సర్వీసెస్ ఎగ్జామ్స్ పాస్ ఐననాకు వెంటనే సెలక్షన్ రావడం జరిగిపోయాయి …మా అమ్మా,నాన్నల సహకారంతో మిళింద్ పెంపకం, కొత్త ఉద్యోగపు బాధ్యతల్తో కొన్నాళ్ళు బిజీ ఐపోయాను…. ‘…ఆ…’ శరీరపు అవసరాన్ని నా మనస్సు మర్చిపోయినా, నిండు యవ్వనం లో ఉన్న నా శరీరం…దాన్ని ఆకలిగా చూసే నా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు , ఆ రోజుల్లో దిలీప్ ఇచ్చిన ప్రోత్సాహం, రోజూ తింటూన్నఉప్పుకారాలు… ఆ…అవసరాన్ని మళ్ళీ మళ్ళీ గుర్తు చేయడం మొదలెట్టాయి…దాంతో …అప్పుడప్పుడు…అన్ని విధాలా సేఫ్ మగాళ్లనెంచుకుని… చాటుమాటుగా …కోరికల్ని తీర్చుకున్నానేగానీ …ఎదుగుతూన్న మిళింద్ భవిష్యత్తుని దృష్టిలో ఉంచుకుని మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకునే ఆలోచనని విరమించుకున్నాను…’ అంటూ చెప్తూంటే …‘..మిళింద్ కి, వాసుకీ ఈ విషయం తెలుసా?…’ అని అడిగింది వకుళ…. ‘…ఎందుకలా అడిగారు?…’ అని ఎదురు ప్రశ్న వేసిందావిడ… ‘…ఇందాకా స్నాక్స్ తింటూన్నపుడు ఏదో సలహా కావాలన్నారు…మీ వాళ్ళు…’ అంది వకుళ…’ఏమిటో అది?…’ అంది ఆవిడ జాణతనంగా!…ఏమో! మిళిన్ ఐతే డాన్స్ టైం లో నాతో ఏదో మాట్లాడుతానన్నాడు…’ అన్నాను కొంటెగా…‘…వాసు కూడా అలాగే అన్నాడు…’ అంది వకుళ…నా వైపు చూసి కొంటెగా కన్ను గీటుతూ…ఇంతలో మంద్ర స్థాయిలో మ్యూజిక్ మొదలైంది…అంతవరకూ అటూ,ఇటూ పచార్లు చేస్తూన్నవాళ్ళు తమ టేబుల్స్ ని చేరుతున్నారు…

…రాధ కూడా లేచి ‘….నన్నెందుకూ అడగడం!..కాసేపట్లో డాన్స్ పేరుతో వాళ్లనెలాగూ మీ కొంగులకి కట్టేసుకుంటారుగా!…అప్పుడే అడగండి !…’ అంటూ మా వైపో వంకర చూపు విసిరి వాళ్ళ టేబుల్ వైపు బయల్దేరింది…త్రోవలో ఎదురై ఆపబోయిన వికాస్, మధు కి…ఏదో చెప్పి వెళ్ళిపోయింది…‘…ఏమన్నారేంటి ఆవిడని!…’ అంటూ మమ్మల్ని నిలదీశారు మా మొగుళ్ళు… …‘…అబ్బో!…అప్పుడే అంత ప్రేమ పుట్టుకొచ్చిందా ఆవిడ మీద!?…’ అంటూ ఎదురు దాడికి దిగాం…నేనూ వకుళా…ఇంతలో జంటలు ఫ్లోర్ మీదికి వెళ్లడం ప్రారంభమైంది…కుదేలైపోయి‘…మనమూ వెళ్దామా?…’ అంటూ చేతులు చాపారు మావైపు…

…ఓ అరక్షణం నేనూ వకుళా మొహాలు చూసుకున్న తర్వాత…అది వికాస్ చేతినీ, నేను మధు చేతినీ అందుకుని డాన్స్ ఫ్లోర్ చేరాం…‘…మమ్మల్ని అనుకరించండి…ఇట్ విల్ బి ఫన్…’ అంటూ మైక్ లో చెప్తున్నారు… స్టేజ్ మీద డాన్స్ చేస్తూన్న ఓ ప్రొఫెషనల్ యువ జంట… మ్యూజిక్ తో పాటు నెమ్మదిగా కదులుతూనే, కనుకొలకల్లోంచి చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళని గమనించాను…మాకు ఒక పక్క… భారంగా కదులుతూన్న మొదటి లైన్ ముసలి జంట,వాళ్ళ పక్కనే…చిన్న మూవ్మెంట్స్ కే ఒళ్లంతా కదిలిపోతూన్న బొద్దు గుమ్మా, మొగుడూ… …వాళ్ల పక్కనే…ఇందాకా వకుళ పిరుదుల్ని పిసికిన కుఱ్ఱగాడితో పాటుఒంటికి హత్తుకుపోయే జీన్స్ మీద .‘…డోంట్ స్టేర్…ఇట్ ఈజ్ బాడ్ మానర్స్…’ అని ఘోషిస్తూ, మగ చూపుల్ని అటు వైపు ఆకర్షించే టీ షర్ట్ వేసుకున్న ఓ కుఱ్ఱ పిల్ల …డాన్స్ చేస్తున్నారు… …బొద్దు గుమ్మ స్థనాలు పెండ్యులమ్ లాగ, తెగ ఊగి పోతున్నాయి …కుఱ్ఱ పిల్ల తన జుత్తుని సర్దుకునే నెపంతో ప్రతీ అర క్షణానికీ….దబ్బపళ్ళల్లాంటి తన చళ్ళు ఎగిసి పడేలా భుజాల్నిషోగ్గా కుదిపేస్తూ, కబుర్లు చెప్పేస్తూ డాన్స్ చేసేస్తూంది… మరో పక్క చూస్తే వికాస్, వకుళ ….వాళ్ల పక్కనే మిళింద్ …సుధ ల జంట….‘…ఇందాకా నా గుబ్బలమీదా, పిరుదులమీదా వేళ్ళు నాట్యం చేయించిన కుఱ్ఱగాడు ఏమైపోయాడా !…’ అనుకుంటూ చుట్టూ చూస్తూంటే…‘…ఇదో!…ఇక్కడున్నాడు…’ అన్నట్లుగా, తనకి ఓ రెండు జంటల అవతలున్న జంట వైపు సైగ చేసింది… అదే పని చేస్తూన్న వకుళ…‘…చూశావే!…నీ ముసలి హీరో డాన్స్ చేయకుండా పెళ్ళి కూరుర్లా సిగ్గులొలక పోస్తూన్న ఆ రాధతో కబుర్లు చెప్పేస్తున్నాడూ!…’ అని నా చెవిలో గుస,గుసలాడింది…నా దగ్గరగా అడుగేసినపుడు..‘…మీకేంటీ బాధ!…మీ కొంగులట్టుకోలేదనా!…’ అన్నాడు …అది వినేసిన వికాస్…

…లీడ్ జంటని అనుకరిస్తూ, మా పార్ట్నర్ల నుంచి కొద్దిగా దూరంగా జరిగి…చేతుల్ని తలల వెనకాతలెట్టుకుని…భుజాల్నీ,గుబ్బల్నీ కుదుపుతూ ఓ క్షణం… చేతుల్నిపూర్తిగా పైకెత్తి…గుబ్బలతో పాటు… పిరుదుల్నీ, నడుంనీ, వయ్యారంగా కదుపుతూ మరో క్షణం…గడిపేసరికి అందరి చూపులూ మామీదే!… గర్వంగా మొహం మీద పడుతూన్న జుత్తుని కొన గోళ్ళతో వెనక్కి తోసుకుంటూ ,స్వేచ్ఛగా కిందికొదిలేసిన జుత్తుని సర్దుకునే మిషతో భుజాల్ని, వాటితో పాటు గుబ్బల్నీ, అలవోకగా కదుపుతూ…నేనూ, అదీ, కొంచెం సేపు మధుతో, మరింకొంచెం సేపు వికాస్ తో డాన్స్ చేస్తున్నాం… మా చేతులు అందుబాట్లోకొచ్చినపుడు…మమ్మల్ని మీదకి లాక్కుంటున్నారు మగాళ్ళు… సిగ్గులొలకబోస్తూ, వాళ్ల మీద పడి…ఛాతీలకి మా గుబ్బల్ని ఒత్తేస్తూ కదలసాగాం… …కాసేపట్లో మ్యూజిక్ టెంపో పెరిగింది…అన్ని జంటల స్పీడూ పెరిగింది….పార్ట్నర్స్ మధ్య దూరాలూ పెరిగాయి…టెంపరరీగా జంటల్లో పార్ట్నర్స్ మారు తున్నారు…సంకోచం లేకుండా కొత్త పార్ట్నర్ తో అడుగులూ,చేతులూ కదుపుతున్నారు…బొద్దుగుమ్మ, మధు దగ్గరకీ, నేను ఆవిడ మొగుడి ముందుకీ వచ్చాం… ‘…హాయ్!…మీరు చాలా బాగా డాన్స్ చేస్తారు…’ అన్నాడతగాడు…‘…థాంక్స్…’ అన్నాను…కాజువల్ గా ‘…ఏం బిగువులు!…ఇంత ఫాస్ట్ గా మీరడుగులేస్తూన్నా అవి అస్సలు కదలటంలే!..’ అన్నాడతగాడు….లయ బధ్ధంగా కదులుతూన్న నా గుబ్బలమీదినుంచి చూపులు తిప్పకుండా అడుగులేస్తూ…ఎందుకో!…అతగాడిని ఆట పట్టించాలని పించింది…‘…థాంక్స్ ఫర్ ది కాంప్లిమెంట్…’ అంటూ…సినిమా హీరోయిన్లా…నా స్థనాల్ని పైకీ కిందికీ కదిలేలా…నా ఛాతీని కుదిపి…‘…ఇప్పుడు కదులుతున్నాయా!?…’ అని కవ్వించాను…అతగాడి నోట మాట లేదు… కనుగుడ్లు ఊడి,పడిపోతాయా!…అన్నంతగా పొడుచుకొచ్చాయి…

‘…అలాగా!… ఈ రాత్రికి వీళ్ళని నిద్ర పోనివ్వద్దు గురూ మనం!…’ అన్నాడు మధు……ఇంతలో ‘…లేడీస్ అండ్ జంటిల్మెన్…ప్లీజ్ జాయన్ అజ్ అనే ఎనౌన్స్మెంట్ తో బాటు మ్యూజిక్ స్టార్ట్ ఐంది‘…మీ కొత్త గర్ల్ ఫ్రెండ్స్ మీకంత ఓపికుండనిస్తేనూ!…’ అంటూ రిటార్ట్ ఇచ్చాను…మా మొగుళ్లని రమ్మని పిలుస్తూన్న రాధ, సుధ ల వైపు సైగ చేస్తూ!…ఇంతలో ‘…మే ఐ హావ్ ది ప్లెజర్ ఆఫ్ డాన్సింగ్ విత్ యూ!…’ అన్న మాట విని ,అటు వైపు చూశాను…చిరునవ్వుతో నా వైపు చేయి చాపున్నాడు మిళింద్…‘…కెన్ ఐ డాన్స్ విత్ యువర్ వైఫ్?…’ అని వికాస్ ని అడుగుతున్నాడు…వాసుదేవ్ వకుళ వైపు చేయి చాపుతూ…‘…నో ప్రాబ్లం…’ అంటూ మరొకడి సొమ్ముని అనాయాసంగా ఇంకోడికి దానం చేసి .‘… మీరు వీళ్లని వదుల్చుకుని వచ్చినపుడు కదా !…’ అన్నట్లుగా నవ్వుతూ లేచాడు వికాస్…. …కాసేపట్లో నేను మిళింద్ తోనూ, వకుళ వాసుతోనూ డాన్స్ ఫ్లోర్ చేరాం…ఎడం చేత్తో మా కుడి చేతుల్ని పట్టుకుని…వాళ్ల కుడి చేతుల్ని సుతారం గా మా నడుముల మీదేసి, కదలడం మొదలెట్టారు మిళింద్, వాసు … మా వెనకే వచ్చి, కాస్త దూరంలో చేరి, మాలాగే మొదలెట్టాయ్ …వికాస్, రాధ …మధు, సుధ జంటలు అలాగే …ఫ్లోర్ నిండుగా ఉండడంతోనో, ఎక్కువ మంది సీనియర్ జంటలు కావడంతోనో…మంద్రంగా నడుస్తూంది మ్యూజిక్… స్థలం తక్కువకావడంతో…ఆడాళ్ళందరూ పార్ట్నర్స్ కి అతుక్కుపోయున్నారు…‘…నలుగురితో నారాయణా!…’ అన్నట్లుగా… నేనూ అదే పని చేశాను……మిళింద్ మొహం చాటంతైంది…

…అప్పటికే మధు కౌగిలిలో ఉన్న సుధ మావైపు గుర్రుగా చూస్తూండడం గమనించి, తనని ఇంకింత ఉడికించాలని, మిళింద్ మెడ చుట్టూ చేతులల్లేసి …మా పొత్తికడుపులు రుద్దుకునేంత దగ్గరగా జరుగుతూ, మధుకి కన్ను గీటాను…నా ఉద్దేశ్యం అర్థం చేసుకున్న మధు, సుధ ని ఒక్క జర్క్ తో మీదకి లాక్కుని…తన పిరుదుల్ని పిసుకుతూ తనకేసి ఒత్తుకున్నాడు…దాంతో ‘…షాట్…’ అయిపోయిందేమో కన్నెపిల్లకి…మధు గుండెల మీద తల వాల్చేసి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంది… …అది చూశాడో!…లేక చూసీ ఈజీగా తీసుకున్నాడో మిళింద్…, నా పిరుదుల మీద చేతులేసి…మ్యూజిక్ తో బాటు కదులుతూన్నట్లుగా, నా మొత్త కి తన మొత్తని రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు…ఏదో…వెచ్చగా తగలడంతో,నాకు ఒళ్ళు జివ్వుమంది…నా అరచేతుల్ని మధ్యలోకి దూర్చి …గుచ్చుకుంటూన్న …దాన్ని … తప్పిద్దామని ప్రయత్నం చేశాను…అది…తప్పుకోక పోగా…నా అరచేతుల్లో నిండిపోయింది…టక్కున చేతుల్లాగేసుకునే సరికి…ట్రౌజర్ లోనే నిగిడిపోయిన అతగాడి అంగం నా పొత్తికడుపుకి తగిలింది…ఒళ్ళు ఝల్లుమంటూంటే వెనక్కి జరగబోయాను… మిళింద్ వదిల్తేనా!…నా నడుం మీద చేతులేసి నన్ను మరింత దగ్గరగా లాక్కుని…కొద్దిగా టెంపో పెరిగిన మ్యూజిక్ తో బాటు కదిలే సాకుతో…తన వృషణాల దగ్గర్నుంచి…నిగిడిపోయిన తన మగతనపు బొడిపె దాకా…నా మొత్తకి రుద్దుతూ ‘…కౌగిల్లో తేలిగ్గా ఇమడవ్ మీవి!…’ అన్నాడు మత్తుగా …తన చాతీకి నా స్థనాల్ని ఒత్తుకుంటూ!…నాకు ఒళ్ళు చివ చివలాడి…మిళింద్ కౌగిల్లో మెల్లగా కదులుతూ ‘…ఆ మాటనవలసింది నువ్వు కాదు…ఆయన…’ అన్నాను…వికాస్ వైపు సైగ చేస్తూ…

‘…ఎందుకూ?…’ అన్నాడు మిళింద్…అటు వైపు సరిగా చూడకుండా! …‘…ఎందుకేంటీ!…ఆ జంటని చూడు…ఆవిడ గుబ్బలు తన పార్ట్నర్ ని ఎలా వెనక్కి తోసేస్తున్నాయో!…’ అన్నాను మరోసారి ‘రాధ – వికాస్’ ల జంట వైపు కళ్లతో సైగ చేస్తూ…మిళింద్ అటు వైపు తల తిప్పేసరికి… రాధ మరో వైపు చూస్తూండడం వల్లో…లేక కళ్లకి నా మీద కామపు పొర కమ్మడం వల్లో…‘…నిజమే!…స్థలం సరిపోకపోవడంతో పైకీ, పక్కలకీ పొంగుతున్నాయి ఆవిడవి!…’ అన్నాడు…కొంచెం పెద్దగా నవ్వుతూ… అది విని… ఆవిడ మా వైపు చూసింది…‘…మా అమ్మ…’ అంటూ బిగిసిన దవడలతో తల పక్కకి తిప్పుకున్నాడు మిళింద్…ఇది చూడని ఆవిడ చూపులు నాతో కలిసేసరికి …చిన్నగా నవ్వి, నా మొగుడికి మరింత దగ్గరగా జరిగింది…

…‘…మనం అలా…ఆ పక్కకి వెళ్దాం…’ అంటూ నా సమాధానానికోసం వెయిట్ చెయ్యకుండా నన్ను మరో నాల్గు జంటల అవతలకి లాక్కు పోయాడు మిళింద్…‘…ఏయ్!…ఏమైందమ్మా!…’ అంటూ బుజ్జగించాను…జేవురించిన మొహంతో మౌనంగా ఉండిపోయాడేతప్ప ఏమీ మాట్లాడలేదతగాడు…విషయం అర్థమైంది… ‘…ఇందాకా ఏదో మాట్లాడాలన్నావ్ గా!…ఏంటో అది?…’ అన్నాను మిళింద్ ని మూడ్ లోకి తీసుకొద్దామని…‘ అలా కూర్చుని మాట్లాడు కుందాం…’ అంటూ ఖాళీగా ఉన్న ఓ టేబుల్ వైపు దారితీశాడు…ఎవరు ఎడ్జెస్ట్ చేశారో గానీ…మేం కూర్చున్న ఓ రెండు నిముషాల్లో అక్కడి లైట్స్ డిమ్ ఐ పోయాయి…ఐనా నోరిప్ప లేదు మిళింద్…ఇలా లాభంలేదని నేనే కదిలించాను…‘…సుధా, నువ్వూ పెళ్ళి చేసుకుంటున్నారటగా!…’ అంటూ!…పొడిగా ‘…ఊఁ…’ అన్నాడు తప్ప మరి నోరిప్పలేదు…‘… మధు ని అలా హత్తుకుపోయిందని సుధ మీద కోపం వచ్చిందా?…’ అని మళ్ళీ పొడిచాను …

…‘…ఊహూ…అదేం లేదు…మాకది అలవాటే!…ఆ లెక్కన, నేను మిమ్మల్నలా నలిపేసినందుకు మీ హబ్బీ, మధు సర్ కి కోపం రావాలిగా!?…’ అని ఎదురు ప్రశ్నేశాడు… ‘…మధు నా మొగుడు కాదు బాబోయ్ ’…అని అరవాలనే కోరికని అణిచేసుకుంటూ‘…మరింకెందుకో ఆ అలక!…’ అన్నాను…‘…మా అమ్మని పార్టీలకి తీసుకురాకూడదు…’ అన్నాడు తల దించుకుని… నాకు విషయం అర్థమైంది…‘…మిళింద్, ఆవిడని…చనిపోయిన నీ తండ్రి భార్యగానే చూస్తున్నావు గానీ, ఇంకా యవ్వనం సడలని ఆరోగ్యవంతురాలైన స్త్రీ గా గుర్తించడం లేదు…’ అన్నాను…