…అయినా సిగ్గుతో …కళ్ళు తెరవకుండానే నెమ్మదిగా తొడల మధ్…

‘… వీళ్ల ముచ్చికలు నా అరచేతుల్నీ దాటిపోయాయే తల్లీ!…ఎల…

‘…ఆఁ…చేసే…వన్నీ చేసి…సారీలొకటీ!…’ అంది సుజాతక్క…మాక…

…‘…ఎన్నాళ్ళైంది సంధ్యా!…’ అంటూ నన్ను మదన్ దగ్గరకి లాక్కు…

‘…దీని నోట్లో నోరెట్టడం నాదీ బుధ్ధి తక్కువ…ఏది ఏమైనా …

…పిల్లలు ముగ్గురూ ఓపక్షం, మధు, వికాస్ మరో పక్షం…చెరోగే…

‘…సిగ్గెందుకు సుజా…బ్లౌజేగా నువ్విప్పమంట !…’ అంటూ దాన్…

…ఊహూఁ!… అంటూ ఓ పావుక్షణం చూపు కలిపి…ర…మ్మ…న్న…ట్లు…గా…

నాకటువంటి కలలుకూడా రావడం మొదలైంది…ఇక్కడికొచ్చింతర్వా…

‘…ఎందుకైందో అడిగావా?…’ అంది వకుళ… బాగ్ లోంచి ఆపిల్ …