‘…అనుకున్నాన్లే…నువ్వంత సంతోషంగా చెయ్యూపుతుంటే!’…నాతో…

…ఇంతలో ఇంటి మెయిన్ డోర్ తెరుచుకుంది… ‘…వచ్చావా సంధ్యా…

….’ ఆ సలహా గుర్తుంచుకుంటాలే..నా కెలాగూ అవసరమౌతుంది…

..‘…ఎందుకొప్పుకోదూ!…ఆవిడ్ని కౌగిట్లో పొదివి పట్టుకుని…

… ’ ఊఁ..నా వైపు తిరగచ్చుగా’ అంటూ జయంత్ నా చెవిలో గు…

..‘ …ఓహో! అయితే అంతటితో నీ కోటా అయిపోయిందన్నమాట!…’…

…పిల్లలు ముగ్గురూ ఓపక్షం, మధు, వికాస్ మరో పక్షం…చెరోగే…

‘…పోవే…నువ్వదే పని చెయ్యలా!…’ అని నన్ను గిల్లి…’ సరే……

నాకటువంటి కలలుకూడా రావడం మొదలైంది…ఇక్కడికొచ్చింతర్వా…

…వాళ్లిల్లు చేరగానే రోహిత్ ని ఆడించే బాధ్యత జయంత్ కి అ…