‘…ఇంకా పూర్తిగా దిగబడకుండానే అంత బెంబేలెత్తిపోతూందే…

నా పక్కన కూర్చుని ‘… ఎందుకు సంధ్యా అంత సిగ్గు!…’ అంటూ…

…వాళ్లిల్లు చేరగానే రోహిత్ ని ఆడించే బాధ్యత జయంత్ కి అ…

‘…పోవే…నువ్వదే పని చెయ్యలా!…’ అని నన్ను గిల్లి…’ సరే……

..‘…ఎందుకొప్పుకోదూ!…ఆవిడ్ని కౌగిట్లో పొదివి పట్టుకుని…

…ఇంతలో ఇంటి మెయిన్ డోర్ తెరుచుకుంది… ‘…వచ్చావా సంధ్యా…

…పిల్లలు ముగ్గురూ ఓపక్షం, మధు, వికాస్ మరో పక్షం…చెరోగే…

…ఆవిడ బుగ్గల్లో విరబూచిన ఎర్రగులాబీలు చూసి…‘…హుర్రే!……

… ’ ఊఁ..నా వైపు తిరగచ్చుగా’ అంటూ జయంత్ నా చెవిలో గు…

…‘…ఎందుకు పంపించేశావే!…మళ్ళీ నిగుడుతున్నాడు కూడానూ!…