‘…అదో పెద్ద కధ…మనం మళ్ళీ కూర్చున్నపుడు వివరంగా చెప్తాల…

‘…ఇంకా పూర్తిగా దిగబడకుండానే అంత బెంబేలెత్తిపోతూందే…

సాధారణంగా పిల్లల ఆట పాటల్తో ఓ రెండు గంటలు గడిపి, ఆప…

… దాని మోకాళ్ళకింద చేతులు జొప్పించి నిదానంగా దెం…గు…

….దాంతో ట్యూబ్ లైట్ వెలిగింది…చిన్నగా నవ్వుతూ వకుళ నెమ్…

…ఊహూఁ!… అంటూ ఓ పావుక్షణం చూపు కలిపి…ర…మ్మ…న్న…ట్లు…గా…

‘థప్…తపక్…థప్…తపక్…’ చప్పుడ్లతో రూం అదిరిపోతూంది…ఎలాగో …

‘…పరుపుమీద అలవోకగా ఆనిన దాని స్థనాల కిందికి అరచేతు…

….’ ఆ సలహా గుర్తుంచుకుంటాలే..నా కెలాగూ అవసరమౌతుంది…

మధ్యలో వచ్చి నా సంతానం చెడగొట్టారు గానీ…ఎంత బాగుండేద…