హఠార్తుగా బైటపడ్డ ఆవిడ చనుకట్టు మీంచి చూపు తిప్పుకొలే…

…అయినా సిగ్గుతో …కళ్ళు తెరవకుండానే నెమ్మదిగా తొడల మధ్…

‘…మరి నువ్వేం చేశావ్?…’ అందది…కొంటెదనం తో మెరుస్తూన్న…

నా ఫ్రెండ్ పేరు రాజా. వాడి కో చెల్లెలు. వాళ్ళదిసొంత ఊ…

‘…పోవే…నువ్వదే పని చెయ్యలా!…’ అని నన్ను గిల్లి…’ సరే……

….’ ఆ సలహా గుర్తుంచుకుంటాలే..నా కెలాగూ అవసరమౌతుంది…

…‘…ఎన్నాళ్ళైంది సంధ్యా!…’ అంటూ నన్ను మదన్ దగ్గరకి లాక్కు…

…కాసేపట్లో…నన్ను కుర్చీ లో కూలేసినవాడి థాంక్స్ కి నీరస…

..‘ …ఓహో! అయితే అంతటితో నీ కోటా అయిపోయిందన్నమాట!…’…

‘…ఐతే దాంతోనే కాపురం చెయ్యి!…నా జోలికి రాకు!…’ అని…