This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000
ఎందుకు చెయ్యడూ!… ఇంటి దగ్గర దిగింతరవాత. ‘…బాగ్స్ తెచ్చుకోండి పిల్లలూ!…’ అంటూ కార్ తాళాలు వాళ్ల చేతికిచ్చి నాతోబాటు లోపలికొచ్చాడు వికాస్… …కాసేపట్లో ఇద్దరి బాగ్సూ మోసుకుంటూ చిన్నాడొచ్చాడు . వాడి వెనకే మినీ ఫ్రిజ్ మోసుకుంటూ పెద్దాడూ లోపలికొచ్చారు…‘…బలే ఉందమ్మా ఇదీ!…ఎంతా!?’ అంటూ దాన్ని కిందకి దింపాడు , కాస్త ఆయాసపడిపోతూ… ‘…దాంట్లో నువ్వు పార్టీలో వేసుకున్న బ్లౌజూ , వాసు …ఆ…సాంపిల్ … ఉన్న నాప్కిన్ ఉండాలిగా!…’ అంది వకుళ , కాస్త గొంతు తగ్గించి… …అందుకే!…గబగబా పరిగెత్తుకెళ్ళి , పిల్లలకి అడ్డంగా నిలబడి తలుపు తెరిచి చూశాను…ఖాళీగా ఉందది…వాసూ వాళ్ల లాబ్ లో…సాంపిల్స్ ని టెస్ట్ …చేసింతరవాత బ్లౌజ్ బాగ్ లో పెట్టేసుకుని నాప్కిన్ పారేశానని గుర్తు రావడంతో ‘…అమ్మయ్య…అనుకుని ఊపిరి పీల్చుకున్నానమ్మా!…’ అన్నాను… ఊఁ …అంది వకుళ… …వెనక్కి తిరిగానో లేదో…‘…అది పిక్నిక్ లో మీ అమ్మ గెలుచుకున్న ప్రైజ్…కార్లోంచి దింపడం మర్చిపోయాం…’ అన్నాడు వికాస్ , నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ… ‘…అలాగా!…ఏ కాంపిటీషన్ లో!?…’ అంటూ పెద్దాడి మరో ప్రశ్న… ఉక్కిరిబిక్కిరైపోతూ వికాస్ వైపు చురచురా చూశాను… ‘… ఫాన్సీ డ్రెస్ కాంపిటీషనేమో!…ప్రైజ్ బాగుందికదా!!…మన రూంలో పెట్టుకుందాం అన్నా…సాయం పట్టు!!…’ అంటూ నన్ను రక్షించాడు చిన్నాడు ,ఆ సమస్య నుంచి… …వికాస్ కి క్లాస్ పీకుదామనుకుంటూంటే… అందరికీ స్నాక్సూ , పిల్లలకి బూస్టూ , మాకు కాఫీ , ఇచ్చి , డిన్నర్ వంటింట్లో రెడీగా పెట్టానని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది శ్యామా…ఈ లోగా పిల్లలు వెనక్కొచ్చేశారే …ఓ అరగంట పోరిన తరవాత చిన్నాడు మా బాత్ రూం లోనూ , పెద్దాడు వాళ్ళ బాత్ రూం లోనూ దూరారు స్నానాలకి… ముందు వాళ్ల బాగ్ లు అన్ పాక్ చేసి ఆ తరవాత మా బాగ్స్ విప్పుతూంటే ‘…అదేంటమ్మా!…మొన్ననగా వచ్చి , ఇవాళ దాకా బాగ్సే సర్దుకోలేదా?…షేమ్!!…’ అనేసి పరిగెత్తాడు …అప్పుడే బాత్ రూంలోంచి బైటికొచ్చిన చిన్నాడు , గదిలోకొస్తూన్న తండ్రిని తోసుకుంటూ… ‘…జాగ్రత్తగా ఉండాలి సంధ్యా!…పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారూ!…’ అన్నాడు వికాస్ , కాస్త ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో… సిగ్గుగా తలొంచుకుని , అవునన్నట్లుగా తలూపి గబగబా బట్టలు లాండ్రీ బాగ్ లో పడేసి మా బాగుల్ని దాచేశాను … … రైల్ లో పడుక్కున్నారేమో!…రాత్రి భోజనాలైన తరవాత మా మంచం మీద చేరి వాళ్ళ ట్రిప్ కబుర్లు మొదలెట్టారు పిల్లలు…తొమ్మిదిన్నర దాటింది…గత రెండు రాత్రులుగా నిద్ర సరిగా లేదేమో!…ఒకటే ఆవలింతలు నాకు… ‘…అమ్మా!…అప్పుడే నిద్రా!…’ అంటూ నన్ను ఓ రెండుసార్లు కుదిపాడు మా పెద్దాడు…‘…లేదు నాన్నా!…చెప్తూండు…వింటూన్నానులే!…’ అన్నాను , బలవంతంగా కళ్ళిప్పుకుంటూ…
…నా బాధ గమనించాడేమో!…‘…అలిసిపోయిందేమో!…మీ అమ్మని పడుకోనీండి…మనం మీ గదిలో కూర్చుని మాట్లాడుకుందాం!…అంటూ పిల్లల్ని పట్టుకుపోతూ ,వాళ్ళు చూడకుండా నాకు కన్ను గీటాడే వికాస్…ఛీ అనడానికి కూడా ఓపిక లేక మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయానమ్మా …నిద్రట్టేసింది!…’ అని ఆపి, ‘…నీ సంగతేంటీ!…’ అన్నాను… ‘…అమ్ముందిగా!…అంచేత బతికిపోయాను…వాళ్ల గదిలో తనతోనూ , దివ్య తోనూ కబుర్లు చెప్తూ…మధేమో హాల్ లో, రోహిత్ తోనూ , నాన్నతో కబుర్లు చెప్తూనే మా వైపు కాసేపు దొంగ చూపులు చూసి , గుడ్ నైట్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడే!…నేను పని గట్టుకుని మరో అరగంట కబుర్లు చెప్పి , నెమ్మదిగా మా బెడ్ రూం చేరేసరికి మధు సన్నగా గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు… బ్రతుకు జీవుడా!…అని తనకి దూరంగా మంచం మీద పడి పోయానమ్మా!… తెల్లార గట్ల మధు దగ్గరకి లాక్కునేదాకా తెలివిరాలేదు…’ అంది వకుళ… …ఈ లోగా స్టూడెంట్స్ వచ్చేశారు… నేనూ లేచి మా డిపార్ట్ మెంట్ కి బయల్దేరుతూంటే ప్రిన్సిపాల్ ప్యూన్ మెసేజ్ పట్టుకొచ్చాడు… నేనూ వకుళా , ఓ గంట తరవాత గెస్ట్ లని ఆహ్వానించడానికి యూనివర్సిటీ కి వెళ్ళాలి…కాలేజ్ కార్ లో… అంటూ… …‘…అంటే ఇంటికి ఓ గంట ఆలస్యంగా చేరతామన్నమాట…పిల్లలో!…’ అనుకుంటూటే …‘…వాళ్లని రిటర్న్ లో పికప్ చేసుకోవచ్చులే!…’ అంది వకుళ… …మూడింటికల్లా బయల్దేరాం…కాలేజి కారులో… ‘…ఊఁ!… మొదలెట్టవే!…’ అందది..‘…ఏంటీ మొదలెట్టేదీ!…’ అన్నాను…‘…తెల్లారగట్ల జరిగింది…’ అని అందించింది… ‘…ఎప్పుడూ ఉండేదేగా!…’ అన్నాను , డ్రైవర్ని గమనిస్తూ…‘… వాడికి తెలుగు రాదులే!…పైగా హెవీ ట్రాఫిక్…చర్చేమైనా జరిగిందా!…అని నేనడిగేది…’ అంది వకుళ…
‘…ఎంత సేపు నిద్దరయ్యానో తెలీదుగానీ ఓ బలమైన మగ చేతుల జత నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే కొద్దిగా మెలుకువ ఒచ్చింది…’ అంటూ మొదలెట్టాను…‘…మళ్ళీ కలా!…’అందది.. .‘…అలాగే అనిపించిందమ్మా కాసేపూ…ఇష్ష్!…ఏంటీ!…’ అంటూ అతగాడి మెడచుట్టూ నా చేతుల్ని పెనవేస్తూ , దగ్గరగా జరిగానేగానీ…వాడి మొరటు చొరబాటుకి వణికిపోతూ దూరం జరగబోయాను… …ఆ చేతులు నన్ను జరగనిస్తేగా!…వెలకిలా తిప్పేసి , వాటి ఓనర్ నా మీదెక్కిపోడానికి మార్గం సులువు చేశాయి… నా కళ్ళు బైర్లు కమ్మేలా దిగబడిపోయాడా ఓనర్… ‘ఉమ్ఁ…మ్మాఁ…మిళీన్…నెమ్మదీ!…’ అని మూల్గుతూ లొంగిపోయాను…తన చిత్తం వచ్చినట్లు నన్ను వాడుకుని…‘…థాంక్స్ సుజా!…’ అంటూ అతగాడు ధారగా నాలోకి చిమ్మేస్తూంటే …అది వికాస్ అని అర్థమై …‘…ఇప్పుడదెందుకు గుర్తుకొచ్చిందీ!? …’ అన్నానే చిర్రెత్తి!!… ‘…నువ్వా మిళింద్ గాడి దెం…గు…డు…ఎలా మర్చిపోలేక పోతున్నావో , నేనూ అలాగే మీ సుజాతక్క ఇచ్చిన సుఖాన్ని మర్చిపోలేకపోతున్నాననుకో!…’ అంటూ కన్ను గీటి నిద్రలోకి జారుకున్నాడమ్మా!… …దాంతో నాకు మాత్రం నిద్ర తేలిపోయింది…‘…ఛీ!…మొగుడి కౌగిల్లో ఉన్నా పరాయి మగాళ్ళే గుర్తుకొస్తారా నాకికనుంచీ!…ఏమౌతూంది నా సంసారం!??…’ అనుకుంటూ మధనపడ్డానమ్మా!…’ అని ఆగాను…
‘…ఉహూఁ!…కాసేపు వికాస్ చాతీనీ , దండల్నీ నిమురుతూ…మనస్సు అదుపులో పెట్టుకోవాలనీ , ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దామని వికాస్ ని ఒప్పించాలనీ అనుకుంటూ టైమ్ చూశేసరికి ఐదున్నర… కాసేపు పడుకుని లేద్దాంలే అని కళ్ళు మూసుకున్నాను…ఏవేవో ఆలోచనలతో నిద్ర పట్టదే!… …వికాస్ వైపు చూశాను… ప్రశాంతంగా నిద్దరౌతున్నాడు…ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు… ‘…నన్ను లేపి గుర్రెట్టి నిద్దరౌతావా!…’ అంటూ కుదిపి కుదిపి లేపాను… ‘…ఏమైంది సంధ్యా!…’ అంటూ కళ్ళిప్పాడు కాసేపు తరవాత…
‘…ఇక పైన ఇవన్నీ మానేద్దాం వికాస్…’ అన్నాను , ఓ లిప్త తన కళ్ళల్లోకి చూసి , వెంటనే చూపు వాల్చుకుని…కుడి తొడని అతడి నడుం మీదేస్తూ… ‘…ఏం?…ఎందుకనీ!?…’ అన్నాడు వికాస్ నన్ను ఇంకాస్త మీదకి లాక్కుంటూ…నేనేం మాట్లాడకుండా తన కౌగిలిలో సర్దుకున్నాను…‘…బాగానే ఎంజాయ్ చేశావ్ గా, గత మూడు రోజుల్లో!?…’ అన్నాడు , ‘…నే చెప్పానా అలా అనీ!…’ అంటూ అతడి మెడవంపులో మొహం దాచుకున్నాను… ‘…వేరే చెప్పాలా!…మొదట్లో వెంకట్ గుర్తుకొచ్చేవాడు నీ ఙ్ఞాపకాలల్లో…కొద్దిరోజుల క్రితం వరకూ మధు పేరు మెదిలేదినీ పెదాలమీద !…’ అన్నాడు నా పెదాల్ని చూపుడు వేలితో నిమురుతూ… ‘…ఛీ!…’ అంటూ ఆ వేల్ని సున్నితంగా కొరికాను…
‘…ఉఫ్ప్…ఏంటదీ!…ఉన్నమాటన్నాననా!…ఇందాకా మిళింద్ గాడి పేరు పలవరించావ్…ఇవి చాలవూ!…’ అన్నాడు వికాస్ ‘… అదేగా నా బాధ…అదీ నీ కౌగిట్లో ఉన్నప్పుడు!…అందుకే ఇవన్నీ మానేద్దామంటున్నా!!…పైగా పిల్లలు పెద్దవాళ్ళౌతున్నారు కూడానూ!!!…’ అని వాపోయాను , గొంతు పూడుకుపోతూంటే… ‘…జాగ్రత్తగా ఉంటే సరీ!.. అవునూ , నీ లిస్ట్ లో ఇంకెవరున్నారబ్బా!…’ అంటూ ఆలోచన నటిస్తూంటే…‘…ఛీ!…ఎవరూ లేరు!!… అన్నానే!…’ అని ఆగాను… ‘…నమ్మాడా ఆ మాట!…’ అంది వకుళ… ‘…నన్ను చెప్పనీ!…మొన్న పార్టీలో నీ కళ్ళెవరిమీద పడ్డాయ్!?…ఆ కుర్ర గుఱ్ఱాలిద్దరూ , ఆ ఎమ్. సీ గాడు…ఏంటీ వాళ్ళ పేర్లూ!…’ అంటూ తల కొట్టుకున్నాడు గుర్తు తెచ్చుకోడానికి… ‘…మనోజ్ , వినోద్…ఆ కుర్రాళ్ళ పేర్లూ , ఎం సీ పేరు …అనిరుధ్ధ్ …’ అనేశాను వెంటనే… ‘…చూశావా! ఎంత మోజు లేకపోతే ఇంతగా గుర్తుంటాయా!…’ అంటూ నన్ను కవ్వించాడే!…’ అని నేనాగేసరికి…నిజమేగా ఆమాటా!… అంటూ నవ్వింది వకుళ… ‘…ఛీ!…ఊరుకోవే!…అడిగావని చెప్పాగానీ!….’ అంటూ మాట సగంలో ఆపేసి , అంకిన వికాస్ రొమ్ముని కొరికానమ్మా!… ‘…అబ్బ!…రాక్షసిలా ఏంటా కొరకడాలూ!!…అవునూ, మీ సుజాతక్కేంటీ…అంత టెన్స్ గా ఉందీ వెళ్ళేటప్పుడూ!…’ అంటూ మాట మార్చాడు… ‘…ఏమో…నాకేం తెలుసూ?…ఇంకిటువంటివి మానేద్దామన్న నా మాటకి సమాధానం చెప్పకుండా మాట మారుస్తావేం!?…’ అని నిలదీశాను… ‘…చూద్దాంలే!… మాధురీ మేమ్ ని ఏదో మందుగురించడుగుతుంది కదూ మీ సుజాతక్క !…ఏంటదీ?…’ అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ… …తెలిసే నన్నడుగుతున్నాడని గ్రహించి , ‘…ఏమో!!…’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ… ‘…వెంకట్ గాడు నీకు చెప్పిందేంటదీ…ఆఁ…ఐ పిల్…కదూ… ఎవడి విత్తనమైనా నాటుకుందని భయమా!…’ అన్నాడు వెక్కిరింపుగా… ‘…కాదామరీ!… అందులో , మీ మగ పశువులందరూ …కొసకంటా దింపి , ప్రతొక్కడూ ఒకటికి నాలుగు సార్లు విదిలేస్తే భయముండదేంటీ!…’ అన్నాను… ‘…నీకూ ఉందికదూ ఆ భయం!…’ అన్నాడు నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ… జవాబు చెప్పకుండా చూపు తిప్పుకున్నాను… …గత మూడు రోజుల్లో ఎంతమందీ?…లెక్క చూడనీ!…మధుగాడు సరేసరి…వాడు కాక వాసూ, మిళింద్ , మీ కుమార్ బావ , మదన్ సర్ , ప్రొఫెసరూ… రంకు మొగుళ్ళు ఆరుగురయ్యారిక్కడికి…’ అంటూంటే…‘…వెంకట్ గాడిని మర్చిపోయావ్!…’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి… ‘…వాడి గండం దాటిందిగా!… , అవునూ!…ఆ కుఱ్ఱ్గగాళ్ళ పేరేంటన్నావ్!?…’ అంటూ ఆగాడు …‘…మనోజ్ , వినోద్…’ అంటూ మళ్ళీ చెప్పాను…వాళ్లకి గానీ , ఆ ఎం.సీ. గాడు…అనిరుధ్ధ్…కిగానీ , లేక ముగ్గురికీ గానీ…చాటు మాటుగా ఛాన్స్ ఇచ్చావా!…’ అన్నాడు …తల తిప్పుకోడానికి వీల్లేకుండా చుబుకాన్ని పట్టుకుని కళ్ళల్లోకి చూస్తూ… ‘…ఛీ!… మనిషినా…పశువునా! … అంత…మంది…తో ఇ…ది…అవడానికి!…ఐనా టైమెక్కడుందీ!?…’ అన్నాను , విడిపించుకోడానికి పెనుగులాడుతూ… ‘…టైంఉంటేఅ…దీ…అయ్యేదన్నమాట!…పోనీ!…ఆరుగుర్నేలెక్కెట్టుకుందాం…అందరూ కొ…స…కం…టా… లో…పలికి గెం…టే…గా…విదుల్త!…’ అన్నాడే , కసిగా ఒక్కొక్క అక్షరాన్నీ ఒత్తిపలుకుతూ…అందుకేగా నే భయపడి ఛస్తూంట!… అని ఘాటుగా సమాధానం చెప్పాననుకో!…’ అంటూ ఆగాను… …‘…అది విని ఊరుకున్నాడా!?…’ అంది వకుళ… ‘…ఉహూఁ! … పిక్నిక్ కి బయల్దేరే ముందు నీకు సేఫ్ పీరియడే అన్నావ్ గా!…’ అని నిలదీశాడు…కరెక్ట్ గా లెక్క చూసుకోవాలి… అని సణిగేసరికి , …మదన్ జీజూ స్టెరిలైజ్డు , మీ కుమార్ బావా , ప్రొఫెసర్ల పస మీద నాకు నమ్మకం లేదు…ఎటొచ్చీ మిళిందూ , మధూలే!…మిళింద్ గాడు సేఫ్ పీరియడ్ లో కవరైపోతే సమస్యేమీ ఉండదేమోలే!… మిగిలింది మధే!…పార్టీ లో వకుళ నా దగ్గరకొచ్చింది కానీ , నువ్వు తన దగ్గరకెళ్లలేదుగా!… అన్నాడమ్మా… లేదన్నట్లు అడ్దంగా బుర్రూపాను…చూడాలి దాని సంగతి…అందుకే స్టెరిలైజేషన్ చేయించుకో అంటాను నేనెప్పుడూ!… అన్నాడే ! …అని ఆగాను …మరి నువ్వేం అన్నావ్?…’ అంది వకుళ ‘…ఏంటీ చూసేదీ!?… ఐనా నాకో ఆడపిల్లకావాలి వికాస్!…ఆ తరవాత ఆలోచిద్దాం…’ అన్నానమ్మా!… తనని అతుక్కుపోతూ… …చెప్పవేం!… అంటూ నన్ను వెలకిలా తిప్పేసి మీదెక్కిపోయాడు… …ఛీ…మళ్ళీనా!…అరగంట కూడా కాలేదు నా ప్రాణాలు తోడేసి!… అని గునుస్తూనే తొడలిప్పుకున్నాను… …నీలాంటి మదవతి ఇలా అతుక్కుపోతే …లేవని వాడు మగాడే కాదు…పైగా నీదో కోరిక మిగిలిపోయింది కూడానూ !…’ అంటూ వాయింపు మొదలెట్టాడు …పావుగంట దాటినా ఆపడే!…‘…చా…లు బా…బూ! …ఛంపే…స్తావా!… అన్నాను ఊపిరి తిప్పుకోడానికి తంటాలు పడిపోతూ…
…కొసకంటా లోపలికి గెంటి…అప్పుడు విదిలాడే…వేడి పిచికారీ!… అదీ తెరలు తెరలుగా!!…దాంతో సొమ్మసిల్లిపోయానమ్మా!!!!…’ అన్నాను బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ … …కాసేపాగిపోయి , ‘…తెలివొచ్చేసరికి ఏడౌతూంది…వికాస్ బాత్రూం లోంచి వస్తున్నాడు స్నానం చేసి…‘…లే సంధ్యా !…పిల్లలూ లేస్తున్నారు…’ అంటూ బట్టలేసు కుంటూంటే , గబగబా బాత్రూం లో దూరానే!…’ అని ముగించి…దాని మొహం లోకి చూశాను…నీ విషయం చెప్పమన్నట్లు… …ఇంతలో యూనివర్సిటీ లోకి కారు ప్రవేశించింది… అది వెళ్లవలసిన డిపార్ట్మెంట్ ముందు రావడంతో వకుళ ముందు దిగిపోతూంటే ‘…సేఫ్ పీరియడ్ లెక్కచూసుకో ఈ లోగా!…’ అని గొణిగాను దాని చెవిలో …‘…ఊఁ…నువ్వూ కానీ!…చెక్ చేసుకుందాం!…’ అని వెళ్లిపోయింది
…నేను ఆహ్వానించవలసిన ప్రొఫెసర్ ని కలిసి , పని పూర్తి చేసి వచ్చేసరికి వకుళ కూడా బైటికి వచ్చింది…‘…ఏమే!…లెక్క చూశావా!…’ అన్నాను… అది కారెక్కగానే… ‘…ఆఁ!…చెప్తా గానీ…నువ్వూ పలవరించావ్ వాడి పేరూ!…నేనూ పేలానుటే!…నాకు తెలీనేలేదు!…మంచంమీద వాలడంతో కన్నంటిందని చెప్పానుగా! …ఎప్పుడు మీదెక్కిపోయాడో తెలీనే లేదు…మిళీన్…అంటూ తొడలు తన నడుంకి పెనవేసి చెరువైపోయానటమ్మా…తెల్లారగట్ల …నన్ను సుజా…అని పిలుస్తూ మీదకి లాక్కుని …పచ్చి…పచ్చిగా…దున్నేసింతరవాత చెప్పాడామాట!…అప్పుడెప్పుడో జయంత్ తో , ఆ మధ్య మీ ఆయన తో గడిపానని చెప్పిన రాత్రి… మధు వాయింపులు గుర్తుకొచ్చాయనుకో ’ అంది వకుళ… ‘…దాని పేరెందుకెత్తావని నిలదీయలేదా!…’ అన్నాను… ‘…చేశానమ్మా …ఓ పావు గంట తరవాత ఆ పిచ్చి పని!…‘…బలే సుఖపెట్టిందిలే వకూ, మీ అక్క!…ఆ బిగువూ…ఆ మెత్తదనం…ఆ ఒళ్లప్పగించే తీరూ!… అంటూ దాన్ని గుర్తు చేసుకుంటూ నా మీదెక్కిపోయి , మరో పది నిముషాలు ఒళ్ళు హూణం చేశాడు!… …ప…ని…అయిపోయినా దాని ధ్యాసే!… అలసటతో కాస్త కళ్ళంటాయో లేదో…వకూ! , వెళ్ళిపోయేటపుడు మీ అక్క టెన్స్ గా ఉందెందుకనీ?…అంటాడే నన్ను నిద్దర లేపీ…ఒళ్ళు మండిపోయిందనుకో!…’ అందది… ‘…ఏం చెప్పావేంటీ?…’ అన్నాను ‘…దాన్నే అడుగు…’ అన్నానే , ఒళ్లు చిరచిర లాడడంతో… ఎలా అడుగుతానూ!…మా బాసు భార్య కదా!…నీకు చెప్పకుండా ఉంటుందా!?… అంటూ బ్రతిమాలడం మొదలెట్టాడు… అప్పడికీ నేనేం చెప్పకపోడంతో…ఏమైనా అవుతుందని భయం కదూ ఆవిడకీ?…’ అన్నాడే… …ఏమో!?…అన్నాను…అప్పుడు బైట పడ్డాడు…నీకూ ఉందా ఆ భయం!…అంటూ!… …ఉండదామరీ!… అన్నాను … తనూ వికాస్ లాగే సరసుల ఎనాలిసిస్ చేసి , ఇక మిగిలింది వికాస్…పార్టీలో రెచ్చిపోయి చే…యిం…చు… కున్నావ్ కదూ!…అదీ అందరి ముందరా!…సంధ్యే దొరకలేదారోజు…అని కాసేపు ఆలోచించి…తనని ఓ రెండు రాత్రులు పంపించమంటాలే వికాస్ ని…అయితే వాడి దానికీ…నాదానికీ…పోటీ…అన్నాడే!… దేనికీ?… అన్నానమ్మా బుధ్ధి తక్కువై!… , విత్తనాలకి…చూద్దాం అని ధైర్యం చెప్పి…అందుకే స్టెరిలైజ్ చేయించుకోమంటాను…ఏ బాదరబందీ ఉండదు…అన్నాడే!…అంటూ వకుళ చెప్పుకుపోతూంటే… …అమ్మో!…నా వల్లకాదమ్మా!… అన్నాను సన్నగా వణికి… ‘…ఏదీ!…స్టెరిలైజేషనా?…’ అంది వకుళ……అదెలాగూ తప్పేట్టులేదులే…అన్నాను ‘…మరేంటీ!?…’ అందది విదలకుండా! …మీ ఆయన తో రెండు , మూడు రాత్రులు!…మాంఛి కసిమీదున్నాడు కూడానూ!…అన్నాను… ‘…నన్ను మీ ఆయన విదుల్తాడనుకున్నావేంటీ ఆ రాత్రులూ!…ముహూర్తాలు పెట్టు…’ అంది వకుళ… … అంత తొందరగా ఉందా!…మనిద్దరి ఫెర్టిలిటీ కాలెండరు చూసి అలాగే పెట్తుకుందాంలే!… నీ సమాధానం చెప్పనేలేదు… అన్నాను… ‘…నేనొప్పుకోలేదు … రోహిత్ కి మరో మగతోడు వచ్చిన తరవాత!… అన్నాను… ఇంకేం!… అదేపనిమీదుందాం!…అంటూ మళ్ళీ లంకించుకున్నాడమ్మా!…పిచ్చెక్కి పోయిందనుకో తన వరస చూసేసరికి… అమ్మ దగ్గరకెళ్ళిపోతానని బెదిరించాను…అప్పుడు కాస్త జోరు తగ్గించినా , మళ్ళీ స్పీడందుకున్నాడు…ఐనా సుజాతక్కేంటే…అంతరెచ్చిపోయిందీ!…సేఫ్పీరియడేనా!?…పీకలమీదికి తెచ్చుకుంటుందేంటీ!!…’ అందది… ‘…తన సంగతలా ఉండనీ తల్లీ!…మన లెక్క చూశావా, అంటే మాట్లాడవేం!?…’ అన్నాను…నా గొంతులో ఆదుర్దా పసికట్టిందేమో!… ‘…నాకు ఎఱ్ఱ జండా కనిపిస్తూందమ్మా!…’ అందది కాస్త దిగులుగా … ‘…కదూ!…శుక్రవారం రాత్రి వరకూ పర్లేదుగానీ , శనివారమే భయపెడుతూందే!..’ అన్నాను , మరోసారి వణుకుతూ… …చూశాడేమో డ్రైవర్…‘…ఠండ్ షురూ హోగయీ…హీటర్ ఆన్ కర్ దూఁ మేమ్ సాబ్!…’ అన్నాడు… హాఁ… అనీ , పిల్లల స్కూల్ కి వెళ్లమనీ చెప్పి ఆలోచనల్లో పడిపోయాం , రకరకాల భావాలు బుర్రుల్లో మెదుల్తూంటే… ‘…స్కూల్ పహుంచ్ గయే మేమ్ సాబ్…’ అన్న మాటవిని , పిల్లలని తెచ్చుకోడానికి బయల్దేరాం… ‘…మరో సారి జాగ్రత్తగా లెక్కచూసుకోవే!…రేపు మాట్లాడుకుందాం!!…’ అంది వకుళ , ఇళ్ళకి బయల్దేరేముందు… బుర్రూపి బయల్దేరాను… ఇల్లు చేరేసరికి ఐదైంది…పిల్లల్ని ఎగ్జామ్స్ కి తయారు చెయ్యడంలో ములిగిపోయాను కాసేపట్లో… పూర్తైంతరవాత పిల్లలకి అన్నం పెట్టి పడుక్కోబెట్టేసరికి తొమ్మిది… …ఇంతలో ఓ అరగంటలో ఇంటికొస్తానని వికాస్ ఫోను…తొందరగా రా , భోంచేద్దాం …అని పెట్టేసి టివి ఆన్ చేశానో లేదో, ఫోను మళ్ళీ మోగింది…సుజాతక్క… ‘… మాఅత్తగారొచ్చారే!…నిన్న సాయంత్రం…’ అంటూ ఆవిడకి ఫోనిచ్చింది…కాసేపు మాట్లాడి మళ్ళీ సుజాతక్కకి ఇచ్చేసిందావిడ…‘…నిన్ను చూస్తానంటున్నారే…రారాదూ!…మేం రావాలంటే కొత్త!…’ అందది… ‘…సరే!…నేనూ , వకుళా వస్తాంలే …ఇంతకీ …ఆ…పని …చేశావా!?…’ అన్నాను…‘…ఏదీ!?…’ అని దాని ఎదురు ప్రశ్న… ‘…ఐ పిల్…’ అని గుర్తు చేశాను… ‘…తెప్పించుకోడానికి వీలుకాలేదమ్మా…రేపు నువ్వు తీసుకురారాదూ!…మీ బావొచ్చినట్లున్నాడు!!…’ అంటూ పెట్టేసిందది… …కొంప ముంచేట్టుందిది …అనుకుంటూంటే వికాస్ వచ్చాడు …ఎవరూ ఫోన్?… అంటూ…సుజాతక్క…అని సమాధానం చెప్పాను… …‘…నన్ను రమ్మంటుందా!…’ అని , ‘…నిన్ను కాదు…నన్నూ!…’ అని నే అంటున్నా వినిపించుకోకుండా, తన కుళ్ళు జోక్ కి తనే నవ్వుకుంటూ బట్టలు మార్చుకోడానికి వెళ్ళాడు… …రేపు నేనూ వకుళా , సుజాతక్కా వాళ్ళింటికెళ్తున్నాం కాలేజయ్యాక…నువ్వు మనవాళ్ళనీ , రోహిత్ , దివ్యాలనీ పికప్ చేసి మనింట్లో డ్రాప్ చేసెళ్ళు!…ఆడుతూంటారు…శ్యామా ని ఉండమంటాను ,మేమొచ్చేదాకా!…’ అన్నాను భోజనాలు చేస్తూంటే…‘…దేవి గారి ఆఙ్ఞ శిరోధార్యం…’ అన్నాడు నాటకీయంగా…
This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000