…అది మోకాళ్ళ మీద పైకి లేచి…మెడని వెనక్కి వంచి…వీపున…

…ఏయ్ వెలకిలా తిరుగూ…తొడల లోపలి కండరాల్ని కూడా రిలాక్…

అవునమ్మా!…నాదీ అదే బాధ…పోనీ!…పొడిగా తుడిచేద్దా మంటే…

‘…నాకు తెలుసు ఆ విషయం…అందుకే…భార్య లేని సుధ తండ్రి……

…సుజాతక్క రమ్మందే …కాలేజ్ అయినతర్వాత వెళ్దాం వాళ్ళింటిక…

…ఆవిడ బుగ్గల్లో విరబూచిన ఎర్రగులాబీలు చూసి…‘…హుర్రే!……

‘…అనుకున్నాన్లే…నువ్వంత సంతోషంగా చెయ్యూపుతుంటే!’…నాతో…

‘…పోవే…నువ్వదే పని చెయ్యలా!…’ అని నన్ను గిల్లి…’ సరే……

మళ్ళీ బావ పెదాలు కదిలాయి…‘…వివరాలడుగుతున్నాడమ్మా బావ…

…ఒంట్లో తాపాన్ని ఓర్చుకోలేక తనో పక్క సతమతమౌతుంటే…ఆఫీస్…