రాత్రి పది గంటల వరకూ ఒంటరిగా అవమాన భారంతో ఊరంతా బల…

ఎదురుగా అహన తాను కట్టుకొన్న ఖరీదైన చీరను మోకాళ్ళ దాక…

మూడు రోజుల తరువాత పట్టుబట్టి గగన్ తో బాటు తనూ ఆఫీసుక…

ఒరేయ్ ఇంకా నేన్ను దాని చూసాను కదరా ఇంకా దాని ఎందుకు…

మరునాడు ఉదయాన్నే మోహన కళ్ళు తెరిచే సరికి ఉదయం తొమ్మి…

మరునాడుదయం చారిని మోహనను ఇద్దరినీ ఆఫీసుకు వెళ్ళమని …

ఇంటికెళ్ళంగానే చేతిలో షాంపైన్ బాటల్ పట్టుకొని వీళ్ళ కో…

సాయంత్రం వీళ్ళిద్దరూ తిరిగి వచ్చేసరికి చారి మోహనలిద్దర…

క్రింద అహన దేవి ఏం చెప్పిందో ఏమో కాని ఆరోజు సాయంత్రం…

వంట చేస్తున్న అమ్మ తల తిప్పి నన్ను చూసి చిరున వ్వి నవ్వి…